مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی عنوان کرد: طی سالهای اخیر به دلیل تغییرات اقلیمی و خشکسالی های متمادی، برخی از گونه های گیاهی دچار آسیبهای جدی شده اند. خشکی هوا ابتدا موجب ضعیف شدن گیاه شده سپس عوامل ثانویه مانند آفات و بیماریها باعث خشکی و در نهایت مرگ گیاهان می شوند. در جنگلهای هیرکانی واقع در شمال کشور و جنگلهای زاگرس، این پدیده در دو دهه اخیر بسیار مشهود بوده است.

 به منظور بررسی خشکیدگی درختان ممرز ،کارشناس گروه گیاهی دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی آقای محمد جواد احمدی بازدیدی در اوایل بهمن ماه 96  از رویشگاه‌های پارک ملی گلستان به همراه گروه تحقیقاتی، اجرایی  وزارت جهاد کشاورزی (نمایندگان کمیته تخصصی گیاهپزشکی منابع طبیعی) داشتند.

 بنا به اظهارات آقای مهندس احمدی  این بازدید با هدف مقایسه خشکیدگی درختان ممرز در مناطق تخریب شده در مقایسه با مناطق بکر و حفاظت شده بر اثر آلودگی قارچی فتیله نارنجی صورت گرفته است . در محل‌های مورد بازدید، جمعیت‌های پایه های درختان ممرز و درختان همراه، میزان آلودگی و عوامل مؤثر در خشکیدگی آنها به صورت میدانی با استفاده از نقشه‌های موجود و به همراه گروه تحقیقاتی، اجرایی بررسی گردید.

وی افزود : نتایج تحقیقات اولیه نشان داد که بیماری فتیله نارنجی از عوامل اصلی خشکیدگی درختان ممرز نبوده بلکه بعد از ضعف پایه‌های مذکور بر اثر تغییرات اقلیمی مانند کاهش رطوبت، بارندگی و ...، این بیماری به پایه های ضعیف حمله کرده  و در نهایت آنها را آلوده می سازد.

به پیشنهاد ایشان با عنایت به بررسی صورت گرفته و مؤلفه های مختلف تأثیر گذار در خشکیدگی درختان ممرز، لازم است این بررسی در قالب طرحی جامع و با نگاه اکوسیستم جنگل صورت پذیرد و باتوجه به شروع زوال درختان لازم است با تهیه برنامه های کوتاه، میان و بلند مدت با استفاده از تجارب اساتید، سازمانهای اجرایی و ظرفیت جوامع بومی ،نسبت به بهبود و در نهایت درمان خشکیدگی ممرز در جنگلهای استان گلستان و احیاناً  جنگلهای شمال اقدام گردد.